تشخیص اوتیسم کار بسیاری سختی است. اما جمعی از متخصصان دانشگاه Pisa  به روش آسانی دست یافته اند که با ایجاد تصویری خاص به تشخیص راحت تر این اختلال کمک می کند

اگر مردمک چشم فرد در هنگام مشاهده این تصویر (الگویی از نقطه های سیاه و سفید را در قالب یک استوانه در حال چرخش یا دو صفحه ثابت که نقطه هایشان مرتبا جابجا می شوند) گشاد شود به احتمال زیاد به شکل خفیفی از اوتیسم مبتلا است.در واقع به همین علت افرادی که اوتیسم دارند در مقایسه با آنها که به این اختلال دچار نیستند درک متفاوتی از دو لایه نقطه های سیاه و سفید دارند. بنابراین آن دسته از اشخاصی که تصویر را به صورت صفحات دو بعدی و جدا از هم می بینند نمایی مملو از جزئیات را در آن مشاهده می کنند و در نتیجه احتمال آن که به اختلال ASD مبتلا باشند بیشتر است.

اما نکته اصلی اینجاست؛ مشاهده تصویر به شیوه ای که برایتان گفتیم همزمان با پلک زدن باعث گشاد شدن مردمک چشم می شود و در نتیجه افرادی که تصویر را به صورت استوانه در حال چرخش و سه بعدی می بینند، کمتر ممکن است به این اختلال دچار باشند. در واقع زمانی که تصویر به شکل یک استوانه یکپارچه دیده می شود مردم چشم از آنجا که روی تک تک رنگ های موجود در آن تمرکز نمی کند، گشاد هم نمی شود.

زمانی که فرد تصویر را به صورت دو بعدی و دو صفحه مشتمل بر نقطه های سیاه و سفید می بیند یعنی روی جزئیات تصویر تمرکز میکند و در نتیجه مردمک چشم وی گشاد می شود که این تغییر را می توان نشانه ای بر وجود اوتیسم دانست.

از جمله علائم این بیماری می توان به واکنش های غیرعادی نسبت به بو، مزه و صداهای خاص اشاره کرد و البته زمانی که فرد برای انطباق دادن خود با محیط دچار مشکل می شود این مساله می تواند به عنوان یکی از نشانه های اوتیسم قلمداد گردد.

این پژوهش روی ۵۰ فرد بالغی که به اختلال ASD مبتلا نبودند آزمایش شد؛ محققان در جریان آزمایش از داوطلبین خواستند که مشاهدات خود را برایشان تشریح کنند و همزمان حرکات چشم آنها نیز دنبال شد. همانطور که در بالا اشاره شد در مواردی که چشمان فرد خود را با دو رنگ مختلف موجود در تصویر انطباق می داد فرد تصویری همراه با جزئیات را مشاهده می کرد و مردمک چشم وی مرتبا باز و بسته می شد.

ترجمه تخصصی روانشناسی