دانشمندان می‌گویند، برای نخستین بار توانسته‌اند مغز انسان را به اینترنت متصل کنند
اگر از ضربه زدن به صفحه گوشی هوشمند آخرین مدل و پیچیده خود خسته شده‌اید نگران نباشید، زیرا با رواج اختراع جدید و عجیبی به نام: «مغز ـ نت» (Brainternet) این دوران به پایان خواهد رسید! گروهی از محققان دانشگاه ویتس واقع در شهر ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی می‌گویند، برای اولین‌بار قادر به اتصال مستقیم مغز انسان به اینترنت شده‌اند.
تصویر آغاز دوران تازه تعامل انسان و اینترنت
بر اساس اطلاعات منتشر شده، گروهی از عصب‌شناسان و مهندسان با استفاده از یک دستگاه نوار مغز (یا همان دستگاه EEG که سیگنال‌های الکتریکی مغز را شناسایی می‌کند)، فعالیت عصبی مغز را به یک ریزپردازنده منتقل کرده‌اند. این ریزپردازنده قادر است، اطلاعات را به صورت همزمان به برنامه‌ای در یک تارنمای اینترنتی منتقل کند که هرکس در هر زمانی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد. این فناوری تنها آن چیزی نیست که تصور کرده بودید. در حقیقت، پنجره‌ای به فعالیت عصبی یک شخص است که دسترسی به آن برای همه افراد امکان‌پذیر است. این امکان برای اولین بار در جهان ایجاد شده و انگیزه‌های پشت آن بسیار قابل تقدیر است.
مسئول هماهنگی پروژه، آدام پنتانویتز که از مدرسان دانشکده مهندسی برق و اطلاعات دانشگاه ویتس است، در یک گفت‌وگوی خبری گفته است: هدف نهایی ما از این پروژه، برقراری ارتباط متقابل بین کاربران و مغز آنهاست؛ به گونه‌ای که کاربر بتواند محرکی ایجاد و پاسخ آن را دریافت کند. اگرچه محققان اکنون نیز از طریق بررسی نوار مغزی قادر به انجام چنین فعالیتی هستند، این فناوری به اقشار مختلف این توانایی را می‌دهد که خود را مورد مطالعه قرار دهند تا ببینند در سرشان چه می‌گذرد. داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود! دکتر پنتانویتز اضافه می‌کند: مغز ـ نت می‌تواند بیش از این توسعه یابد و از طریق یک اپلیکیشن گوشی‌های هوشمند که به طور ویژه طراحی شده، اطلاعات ذخیره شده را طبقه‌بندی کند و این یعنی در آینده، اطلاعات به صورت دوطرفه به درون مغز و از مغز به بیرون از آن قابل انتقال خواهد بود!
به عبارت دیگر، اگر برنامه‌نویسی به میزان کافی پیشرفت کند، شما قادر خواهید بود سیگنال‌های الکتریکی (احتمالا به شکل اطلاعات) به مغز شخصی بفرستید که سرش به دستگاه نوار مغز متصل است. برای تحقق این قابلیت راه بسیار درازی در پیش است؛ زیرا مغز پردازنده‌ای کاملا متفاوت از رایانه دیجیتال است. رایانه‌ها از سیگنال‌های دوتایی معروف به صفر و یک برای نشان دادن اطلاعات استفاده می‌کنند. این در حالی است که مغز انسان میلیاردها ناقل زیست ـ الکتروشیمیایی که به افکار و عملکردهای ما وابسته هستند، تولید می‌کند که نمی‌توانند به صورت صفر و یک بیان شوند.
برای همسان‌سازی این اطلاعات درونی و بیرونی، نه تنها به یک دستگاه تبدیل اطلاعات نیاز است، بلکه نیاز به راهی داریم که از طریق آن بتوانیم متوجه شویم چه سیگنال‌هایی، چه افکار و فعالیت‌هایی را متبادر می‌کنند که این خود به تنهایی موضوع بسیار پیچیده و دشواری است.
منبع: IFLScience
